Iedereen schrok zich dood toen de achtjarige Willem Wells in 1848 van tweehoog uit het raam viel. Hij belandde bovenop zijn hoofd. Niemand kon toen vermoeden dat het ongeluk zou leiden tot een opmerkelijke carrière.
De kleine Willem woont in 1848 in Amsterdam aan de Hoogstraat. De jongen hoort dat er een muziekkorps in aantocht is, holt naar het raam en opent het. Hij leunt te ver naar voren en valt vierenhalve meter naar beneden. Zijn moeder ziet het gebeuren en loopt gillend de trap af. Ook toeschouwers snellen toe, waaronder een arts. Iedereen vreest het ergste, maar wanneer ze bij hem zijn springt Willem op, klapt blij in zijn handen en holt de muziekband tegemoet.
Medisch wonder
Willem is een medisch wonder. Hoe kan iemand een dergelijke val op zijn hoofd overleven? Normaal gesproken zou zijn schedel zijn gebarsten, zoals je de schaal van een gekookt eitje open tikt. Artsen onderzoeken hem in het ziekenhuis en constateren dat zijn schedel drie keer zo dik is als een gewone schedel. Dat geldt niet alleen voor zijn hoofd. Al zijn botten blijken ongewoon dik. Willem zou jaren later nog veel plezier beleven aan zijn bijzondere gestel. In het theater en in het circus verdient hij met zijn ‘ijzeren schedel’ een dik belegde boterham.
Willem (Billy) Wells liet overal ter wereld enorme brokken hardsteen op zijn hoofd in stukken slaan. Ook in Nederland hebben we, in 1901, naar zijn kunsten mogen kijken.
Meer weten over Billy? Lees dan De man met de ijzeren schedel.
